Ons jaartje Congo loopt naar zijn einde, wat ons een dubbel gevoel geeft. Aan een kant spijtig dat het bijna afgelopen is want we hadden onze draai hier echt bijna volledig gevonden. Aan de andere kant zijn we toch blij om terug naar België terug te kunnen gaan en alle mensen die we een jaar lang hebben moeten missen terug te kunnen zien, en ook onze Zorroke ! Op 15 juli zetten we weer voet op Belgische grond ! Zo kunnen we nog de Belgische voetbal-wereldtitel meevieren, hihihi.
We hebben op het laatste moment nog even getwijfeld om ons verblijf te verlengen, gezien Tom een interessante functie aangeboden kreeg maar rekening houdend met alle elementen hebben we beslist om dit mooi avontuur na 1 jaar toch af te ronden. Het heeft ons wel gesmaakt en wie weet in de toekomst proberen we het opnieuw met een andere bestemming…
Ondertussen hebben we ons dagelijks leventje hier verder gezet. Voor Lishan, Mateo en Ramon zijn de eindtoetsen al geschiedenis (schitterende punten !) en genieten ze nog volop van het mooie weer en hun vrienden. Ook Mundo heeft deze lastige periode achter de rug. Alle 4 hebben hun schooljaar hier in Kin met glans afgewerkt ! Tom is zijn opdracht aan het afronden bij Memisa. Begin juni heeft hij samen met Mundo en 2 para’s (!) de Mont Mangengenge beklommen en overwonnen. Wel hingen ze 2 dagen in de touwen daarna, mijn 2 macho’s. Hij is ook begonnen met een schildercursus, een echte Picasso ook in huis dus. En ik tenslotte blijf nog steeds mijn bezoeken aan het weeshuis brengen en het andere weeshuis verder ondersteunen.
Ik was bijna vergeten te vertellen dat we een mini Tom Dedeurwaerder in Congo achterlaten, zie foto !
De 3 jongsten mogen de laatste week school kamperen op school, Mateo op een militaire kamp. Ik ga meekoken met andere mama’s voor de kampeerders op het schoolterrein. Mundo heeft geen les meer hebben de laatste week.
Sinds woensdag 4 juni hebben we ook opnieuw Belgisch bezoek. Pat(tifois) is inderdaad in Congo voor 20 dagen. 10 dagen trok hij voor een binnenlandse trip naar Kikwit. Zijn oorspronkelijk plan om daar een schoolproject te ondersteunen (samen met Pol Venneman) liep een beetje in het honderd omwille van omstandigheden maar Pat maakte van de nood een deugd en tunede zijn missie om in een retraitebij de broeders Tiberiaden waar hij hen de principes van permacultuur hielp verfijnen. Ook heb ik met Pat de kindjes van het weeshuis Don de Marie bezocht. Pat heeft het bezoek met zijn harmonica geanimeerd wat de kinderen heel leuk vonden, we hebben op het einde allemaal gedanst, heel fijn was het.
Ramon is hier ook jarig geweest, 10 jaar ! Hij heeft een feestje gegeven voor zijn vriendjes met een zwempartij, home cinema en kampvuur. Op zijn verjaardag zelf zijn we gaan vissen met de hele familie en Pat in de Symphonies Naturelles. Het vissen was een groot succes. Lishan had haar hengel nog maar 5 seconden in het water gegooid of daar hing al een kanjer van een vis aan haar haak ! Een natuurtalent dus ! Daarna kon de plaatselijke kok de gevangen vis op de barbecue klaarmaken met nog wat kip, het was echt super leuk en lekker ! En ook ik ben weer een jaartje wijzer geworden.
Op 21 juni was het eindfeest op school, het was vooral heel plezant en gelukkig niet te emotioneel… de dag erop hebben we een cosmopoliet afscheidsfeestje bij ons thuis gegeven, het was lekker druk, we zijn al met meer dan 50, maar het was een super leuke en gezellige feest met een overwinning van de Rode Duivels als kers op de taart !
We zouden ook nog graag de Congorivier oversteken en Brazzaville bezoeken, misschien lukt het nog begin juli.
Het wordt plots wat druk en de tijd lijkt nog meer te vliegen dan anders. Ik word er per momenten emotioneel van als ik denk dat we hier vertrekken, we hadden van ons huis hier toch een thuis gemaakt…

Verjaardagsfeestje Ramon - Fête d'anniversaire de Ramon

Fête d'annif de Ramon - Verjaardagsfeestje Ramon



De Deuries vissen ! Les Deuries pêchent !



Dansen met de kindjes van Don de Marie op de harmonica van Pat
Danse avec les enfants de Don de Marie sur la musique de l'harmonica de Pat

 Notre année au Congo touche à sa fin, ce qui nous donne des émotions parfois étranges. D’un côté nous sommes contents de pouvoir rentrer en Belgique et de revoir tous ceux qu’on a pas vu pendant un an, y compris notre petit Zorro ! D’autre part, nous trouvons dommage que notre aventure se termine car on s’était finalement bien habitué à notre vie en Afrique. Nous toucherons le sol belge le 15 juillet, juste à temps pour fêter la victoire mondiale des Diables Rouges ! ….
Au dernier moment nous avons encore hésité à prolonger notre expérience congolaise. Tom avait en effet reçu une proposition d’emploi très intéressante mais tenant compte de tous les éléments et surtout de notre engagement par rapport aux enfants, nous avons décidé de terminer cette aventure Qui sait, peut-être que dans l’avenir nous répéterons l’aventure avec une autre destination ….
Entretemps nous avons poursuivi notre vie quotidienne à Kin. Pour Lishan, Mateo et Ramon, les examens sont de l’histoire ancienne. Mundo aussi a clôturé cette pénible période d’examens. Tous les 4 ont terminé leur année scolaire au Congo en beauté ! Tom clôture également tout doucement sa mission chez Memisa. Début juin, Tom et Mundo ont grimpé le Mont Mangengenge avec deux paras de l’armée belge. Ils étaient bien sûr tout fiers d’en atteindre le sommet mais ils l’ont senti encore quelques jours dans leurs jambes … Tom suit aussi depuis quelques temps un cours de peinture à l’Académie des Beaux-Arts, j’ai maintenant un Picasso entre mes murs. Moi-même je continue mes activités de bénévolat dans les orphelinats.
J'avais presque oublié de raconter que nous laissons un mini Tom Dedeurwaerder au Congo, voir la photo.
Mateo, Ramon et Lishan vont faire du camping pendant la dernière semaine d’école. Ramon et Lishan sur les terrains de l’école belge et Mateo dans un camp militaire. Moi, je me suis engagée dans l’équipe de cuisine pour les campeurs de l’école. Mundo lui est déjà en vacances…
Depuis le 4 juin, nous avons à nouveau de la visite de Belgique. Pat est en effet au Congo pour 20 jours. Il est parti pour une dizaine de jours à l’intérieur du pays, à Kikwit pour soutenir un projet. Malheureusement pour des raisons pratiques il n’est pas parvenu à arriver sur place. Il a trouvé une alternative, à Kikwit même il a fait une retraite chez les frères Tibériens avec qui il a échangé ses connaissances sur la « permaculture ». A Kin, j’ai entre autres visité les enfants de l’orphelinat du Don de Marie avec Pat. Il a animé notre visite avec son harmonica, ce que les enfants ont adoré. A la fin on dansait tous, y compris les enfants en chaise roulante …..
Ramon a fêté ses 10 ans ! Il a fait la fête à la maison avec ses copains : piscine, feu de camp, home cinéma… Le jour de son anniversaire nous avons été pêcher dans les Symphonies Naturelles avec toute la famille, Pat y compris. C’était super chouette ! Lishan avait à peine mis son hameçon dans l’eau qu’elle avait attrapé un gros poisson ! Ensuite le cuisinier local a préparé les poissons et du poulet sur la braise. On s’est régalé !! Et oui, moi aussi j’ai vieilli au Congo !
Le 21 juin c’était la fête de fin d’année à l’école. C’était une belle fête avec de beaux spectacles des enfants et heureusement pas trop émotionnelle. Le lendemain c’était la fête chez nous, fête d’au revoir, public bien mélangé, bonne ambiance, on était à plus de 50 personnes. La victoire des Diables Rouges était la cerise sur le gâteau !
On aimerait encore traversé le fleuve Congo avant notre départ et visiter Brazzaville, peut-être en amoureux début juillet pour notre anniversaire de mariage.. Le temps passe tout à coup très vite, encore plus vite que d’habitude … Notre départ me rend très émotionnelle par moment…..

Petit Tom



Le sommet du Mont Mangengenge



Afscheidsfeest thuis - fête d'au revoir à la maison