donderdag 1 mei 2014

Opnieuw een schoolvakantie achter de rug, Pasen is ook alweer gepasseerd... En nu de laatste schoolrit voor de zomervakantie.
Tijdens de paasvakantie hadden we het geluk om opnieuw Belgische bezoekers te mogen ontvangen : Elke met haar stoere en lieve kapoenen, Miel en Staf. Het was echt een super fijne week. We deden opnieuw een aantal uitstapjes; de ondertussen traditionele: de Bonobos, le Lac de ma Vallée maar ook ontdekten we samen een aantal nieuwe plekjes zoals Les serpents du Congo (sssss) en de botanische tuin van Kisantu. Een heel grote tuin aangelegd door een Belg, le père Gillet, in het begin van de 20ste eeuw. De tuinen hebben veel afgezien tijdens de pillages van de jaren 90 en zijn sinds 2004 in heropbouw, o.a. in samenwerking met de botanische tuin van Belgie. In Kisantu bezochten Elke en ik het ziekenhuis. Deze keer kregen we een intensieve rondleiding in heel het ziekenhuis, het labo, de apotheek, alle afdelingen, we belanden zelfs in een bevallingskamer waar 2 moeders in volle arbeid zaten, heel emotioneeĺ. We ontmoetten ook jonge moeders met hun pasgeborenen zonder naam (het is blijkbaar zo dat baby's hier niet onmiddelijk een naam krijgen, ze vinden ook maar raar dat we al een naam hebben bedacht voor het kind zelfs bestaat). Overal werden we ongelooflijk goed ontvangen en iedereen gaf ons met fierheid uitleg over hun werk, super interessant ! We brachten ook een bezoek aan het weeshuis Don de Marie in Limete, een topmoment voor kleine Staf die naar zijn zin kon spelen en lopen in de ruime binnenkoer. Ook gingen we kijken naar het werk van de mensen van Telema, een soort dagcentrum voor psychiatrische patienten waar ze verschillende artisanale spullen maken en waarvan ze ook centjes van krijgen na verkoop. Opnieuw een organisatie die rust op de inzet van zusters, Belgische en een Spaanse, olé ! Bedankt Elke voor al die leuke momenten !

De tweede week van de vakantie besloten we lekker te genieten van thuis te zijn, van het zonnetje en van het zwembad. Want hoewel het hier het regenseizoen is is het nog alle dagen schitterend weer in Kinshasa weliswaar met een buitje tegen de avond.

Voor Pasen organiseerden we samen met de mama van Lishan haar vriendinnetje een paasbrunch met een paasspel voor de kinderen. Het ging door in een oude paardenmanège, l'Etrier de Binza, niet zo ver van bij ons thuis. Het is een zeer speciale plek waar we graag naartoe gaan. Als je even je ogen sluit en je verbeelding gebruikt dan kan je het leven van toen, in de koloniale en post-koloniale periode perfect inbeelden. Er is nog maar één paard en één pony over. Inge kweekt er groentjes en haar vriend kweekt er konijnen en geitjes. Heel bijzondere locatie.

Tom vertrok deze week terug naar Kikwit voor z'n werk. Blijkbaar heeft onze minister van ontwikkelingssamenwerking eindelijk zijn handtekening gezet onder een driejaar durend programma. Daardoor moeten er een aantal mensen aangeworven voor de financiele dienst ter plaatse.

Tom en ik zijn vorige week ook naar een trouwfeest geweest. De zoon van onze overburen trouwde. Het is een Indische familie die al jaren in Congo woont, het is al de derde generatie hier in Congo. De buren hadden al de heel de week gevierd thuis, het was er echt dikke ambiance. Eerst omdat de bruid en bruidegom aangekomen waren vanuit Canada waar ze wonen. En daarna volgens hun traditie was het elke dag opnieuw feest, de bruid deed elke dag een traditionele kleed aan en het werd iedere keer een mooi feest... De zaterdagavond werden we dus uitgenodigd om mee te vieren in de Grand Hotel in het centrum van de stad. Het was nogal chaotisch en toch weer zo anders dan een congoleze trouw. Eerst en vooral begonnen ze op tijd of bijna, er werd niet gedanst en er was ook amper muziek. Na het eten ging iedereen heel snel naar huis, er werd nog amper aandacht geschonken aan de bruidstaart.. Zoveel landen zoveel tradities en andere gewoontes...

En zondag opnieuw paasbrunch maar op school deze keer. Ik ben zo gek geweest om vrijwillig pannenkoeken te willen bakken, het is echt afzien met de warmte ... Maar het werd snel goedgemaakt bij het zien van de blije gezichtjes aan het buffet...

Nog een paar weken en dan zou de regenseizoen voorbij zijn en zou het stilletjes "kouder" moeten worden.. Zouden we onze truien al uithalen ??
Op 1st mei, was het niet zo duidelijk of het een feestdag wass of niet. Ze zeggen dat er vroerger zelfs een grote defilé was maar dat het afgeschaft werd wegens te kostelijk... In iedere geval Tom en de kinderen hebben genoten wel van een dagje verlof!
Hopelijk is Belgie ondertussen de lente terug en kunnen jullie ook genieten van de zon, dat doen wij hier ook nog een paar maanden... Veel groetjes


Staf, Miel en Elke op bezoek
Staf, Miel et Elke en visite au Congo
 

Met Ekle & co in Le Lac de Ma Vallée
Avec Elke & co au Lac de Ma Vallée
Jardin Botanique Kisantu
Een dino-boom - un arbre dinosaure

A nouveau des vacances scolaires de passées, on a bien fêté Pâques et hop on est reparti pour le dernier tour de cette année scolaire.
Pendant les vacances de Pâques, nous avons eu la chance de recevoir à nouveau de la visite belge. Elke et ses super fils, Miel et Staf, nous ont rendu une petite visite. C'etait une semaine super chouette. On a fait des petites sorties; les traditionnelles : les Bonobos et le Lac de Ma Valle mais aussi des nouveautés pour nous comme Les Serpents du Congo et le Jardin botanique de Kisantu. Un grand jardin aménagé par un belge, le pere Gillet, au debut du 20ème siècle. Les jardins ont beaucoup souffert pendant les pillages des années 90. Le réaménagement du jardin a commencé en 2004 avec en autres le soutien du Jardin Bonatique de Belgique. A Kisantu, Elke et moi avons également visité l'hôpital général. Cette fois-ci nous avons eu droit a une visite intensive, on est passé par le labo, la pharmacie et tous les départements. On a même aterri dans une salle d'accouchement ou deux femmes étaient en plein labeur. Ensuite on a rendu visite aux jeunes mamans avec leurs nouveaux-nés sans nom (les bébés n'ont en effet ici pas tout de suite un prénom, d'ailleurs les Congolais trouvent tout aussi bizarre que nous leur donnions un nom même avant leur naissance). Tout le personnel nous a acceuilli très chaleureusement et prenait le temps de nous expliquer avec fierté leur travail, c'était vraiment super intéressant. Nous avons également rendu visite aux enfants de l'orphelinat Don de Marie à Limete, un super moment pour le petit Staf qui pouvait y jouer à son gré dans la grande cour. Nous avons également visité l'atelier de Telema, un centre de jour pour patients psychiatriques du centre de santé mental. Ils y fabriquent des articles d'artisanat local et se partagent les rentrées financières produites par la vente des produits finis. C'est à nouveau une de ces initiatives soutenues par une congrégation de soeurs, des Belges et une Espagnole, olé ! Un grand merci à Elke pour tous ces beaux moments !

Pour la deuxième semaine des vacances, on a décidé de rester à la maison, de se relaxer au soleil et à la piscine. Malgré que nous soyons toujours en pleine saison des pluies, le temps est toujours magnifique et très chaud avec de temps en temps un bon orage et de grosses pluies en soirée. Pour Pâques nous avons organisé avec la maman d'un amie de Lishan un brunch de Pâques avec un jeu pour les enfants. Cela s'est déroulé dans un ancien manège, c'est un endroit très spécial. Avec un peu d'imagination on peut tout de suite imaginer l'ambiance d'antan, pendant la période coloniale et post-coloniale. Maintenant il reste un cheval et un poney, Inge y cultive des légumes et son ami y a des lapins et des chèvres.

Tom s'est rendu une fois de plus à Kikwit. Apparemment notre ministre d'aide au développement a finalement signé un accord ce qui permet de recruter du personnel financier pour Kikwit.

Tom et moi sommes allés à un mariage samedi dernier, cette fois-ci pas un mariage congolais mais indien. Le fils de nos voisins se mariait et on l'a bien remarqué. Ils ont fait en effet la fête toute la semaine qui a précédé la fête de mariage. D'abord pour accueillir les mariés qui habitent au Canada. Ensuite ils ont fait la grosse fête tous les soirs selon leur tradition. En effet la mariée porte chaque soir une nouvelle robe et cela se fête intensivement. La fête de mariage en elle-même était tout de même assez différente des mariages congolais. Tout d'abord ils commencent à temps... Il n'y a pas de musique, sinon une musique de fond. On ne danse pas pendant la fête. Le tout était assez chaotique. Après le repas les invités commençaient déjà à partir et on ne portait déjà presque plus attention au gâteau des mariés. Tellement de pays et tellement de traditions différentes ...

Dimanche passé on a pu à nouveau profiter d'un bon brunch de Pâques, mais cette fois-ci à l'école. J'avais été assez folle d'accepter de faire des crêpes pour le buffet, un vrai martyre avec cette chaleur ! Mais bon les beaux petits visages qui s'illuminent au buffet en voyant les crêpes donnent une grande satisfaction ...
Le 1er mai ce n'était pas très clair si c'était un jour férié ou pas. Il parait qu'à l'époque il y avait même un grand défilé mais qu'il a été supprimé car trop coûteux. En tous les cas, Tom et les enfants ont bien profité d'un jour de congé !
La saison des pluies touche à sa fin. Il parait que dans une quinzaine de jours le temps va vraiement changer, se rafraîchir et il fera sec. Devons-nous sortir nos pulls ??? Nous espérons que vous puissiez déjà profiter d'un beau soleil en Belgique ... nous allons continuer de profiter du climant tropical quelques mois encore ...;


Kisantu - Kinshasa
Kisantu - Kinshasa
Les serpents du Congo
Les Serpents et les fous du Congo

Geen opmerkingen:

Een reactie posten